Monday 2 June 2014

Ο "φλεγόμενος" Βάτος....

Πικάντικος Βάτος Βραστός με πατάτες και πιπεριές!




Η τελευταία βδομάδα μπορεί επάξια να στεφθεί ως η βασίλισσα της παράνοιας. Και σας προειδοποιώ, στο ίδιο ακριβώς κλίμα θα κινηθεί και η σημερινή ανάρτηση. Και χωρίς να το έχω προβλέψει ο τίτλος μου ταιριάζει γάντι. Μεταφορά και κυριολεξία, ένα κουβάρι. Σήμερα δε θα βγάλω νόημα. Θα ειναι λέξεις και προτάσεις σκόρπιες, τυχαία ριγμένες στο χαρτί. Γράφοντας ενώ προσπαθώ να αυτολογοκρίνομαι στο βαθμό του εφικτού, νιώθω σαν να έχω ανέβει στην πιο ψηλή κορυφή με μοναδικό σκοπό να αδειάσω στην άβυσσο μια ασφυκτικά γεμάτη βαλίτσα και καθώς τα περιεχόμενα θα προσγειώνονται ατάκτως εριγμένα στο έδαφος, το παζλ θα εχει γίνει χίλια κομμάτια και ότι δεν υπάρχει πια δε μπορεί να σε βλάψει. Ότι δεν υπάρχει πια, δε κατάφερε να σε βλάψει ποτέ. Ενδεχομένως να σε λύγισε λίγο, να φώλιασε μέσα σου την αμφιβολία για το που σταματάει η ελευθερία λόγου και που ξεκινάει η λεκτική "κακοποίηση", όμως στο φινάλε είναι στο χέρι σου να κλείσεις την πόρτα πίσω σου και να αφήσεις τη μιζέρια να συνεχίσει την εξάπλωση της κεκλεισμένων των θυρών.

Ο τραμπουκισμός και η αγένεια είναι επιλογή και όχι συνθήκη. Η σιωπηλή αποδοχή τους ειναι συνενοχή και όχι κατανόηση. Η ανοχή τους δεν είναι φιλευσπλαχνία. "Όταν συνηθίζεις το τέρας, αρχίζεις να του μοιάζεις"  κατά τον Χατζιδάκι. Το χιούμορ παύει να είναι χιούμορ όταν κάποιος πληγώνεται. Το αν πληγώνεται εύκολα ή δύσκολα δε σε αφορά, οφείλεις να σέβεσαι τα προσωπικά όρια του διπλανού σου. Να τα προστατεύεις, να τα υπερασπίζεσαι. Χωρίς να τα κρίνεις ή να τα κοροϊδεύεις ή, ακόμα χειρότερα, να τα καταπατάς με την ελπίδα να τα αλλάξει προς όφελός σου επειδή απλά...βαριέσαι και θες με κάτι να σκοτώσεις το χρόνο σου. Το μέσα σου σκοτώνεις, όχι το χρόνο σου.

Συγγνώμη και πάλι για τη χαοτική γραφή μου. Είναι φαινόμενο παροδικό και μεμονωμένο. Τα πολύτιμα μαθήματα, όμως, πρέπει να μοιράζονται κι ας είναι κοινοτυπίες και αυτονόητα για τους πολλούς. Να είσαι αρκετά ώριμος για να αποδέχεται τις αλήθειες της ζωής και αρκετά νέος για να τις αμφισβητείς. Να συνειδητοποιείς ότι ναι, η ζωή προχωράει μπροστά, είτε την ακολουθείς είτε οχι, η διαδρομή όμως δεν ειναι ευθεία, έχει στροφές, στροφές που κρύβουν εκπλήξεις. Δεν είναι αυτές δηλώσεις εκ του ασφαλούς. Μία τέτοια έκπληξη μου επιφύλαξε η μοίρα σήμερα και ενώ όλα έδειχναν πως χάθηκε η ρέντα, η τελευταία ζαριά έφερε ντόρτια. Κι αν σας φαίνεται το κείμενο στολισμένο με κλισέ και λόγια του αέρα, και πάλι δίκιο θα 'χετε, δε σας αδικώ. Ούτως ή άλλως, όμως, όλα έχουν ειπωθεί εδώ και αιώνες. Είναι, όμως, μεγάλο πράγμα να μη σε προδίδει το ένστικτό σου όταν οι φωνές γύρω σου σου υποδεικνύουν τον συμβιβασμό ως μόνη διέξοδο.

Γι'αυτό να την αδειάζετε την βαλίτσα αν σας βαραίνει, πιο πιθανό ειναι να νιώσετε ανάλαφροι παρά άδειοι. Αφήστε που πλέον υπάρχει ελεύθερος χώρος.

Η συνταγή για τα τυπικά σήμερα. :) Μη σας αποπροσανατολίσω εντελώς.



Υλικά:

4 μερίδες βάτος
1 μεγάλη πατάτα ή 2 μέτριες
1 μεγάλη πράσινη πιπεριά η 2 μικρές
2 σκελίδες σκόρδο
2 πρέζες μπούκοβο
Αλάτι/πιπέρι
Μαϊντανός
3 κ.σ ελαιόλαδο
1 λεμόνι, το χυμό του
Ρίγανη

Οδηγίες:

 Σε ένα βαθύ τηγάνι βάζουμε νερό και μόλις αρχίσει να βράζει ρίχνουμε την πατάτα κομμένη σε κυβάκια και την πιπεριά κομμένη σε ροδέλες. Σε 5' προσθέτουμε και τα φιλέτα του βάτου, τα οποία έχουμε πλύνει καλά. Σε 20' γυρίζουμε το ψάρι και αν χρειαστεί αφαιρούμε λίγο νερό. Προσθέτουμε το ελαιόλαδο, το λεμόνι, το μπούκοβο, το αλατοπίπερο και τη ρίγανη και το αφήνουμε να βράζει για άλλα 10'. Στη συνέχεια κλείνουμε το μάτι της κουζίνας, πασπαλίζουμε με το φρεσκοκομμένο μαϊντανό και βάζουμε το καπάκι στο τηγάνι για άλλα 5' πριν σερβίρουμε. Οι χρόνοι ενδεχομένως να διαφέρουν λίγο από κουζίνα σε κουζίνα.



Enjoy!!

7 comments:

  1. Αυτή η βαλίτσα έπρεπε να αδειάσει. Είχε έρθει η ώρα της καιρό τώρα πια!
    Γέμισε την με καινούρια πράγματα και τακτοποίησέ τα όμορφα και ωραία :)
    Και εγώ θα σου πάρω και μια καινούρια εν καιρώ... ;)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αρκεί να είναι ροζ, Στουπ! <3

      Delete
  2. Του χιούμορ είναι ένδειξη ευφυίας ή παντελούς έλλειψης της ενίοτε. Παρεξηγημένη έννοια και δη στην χώρα μας οπού κατά τα φαινόμενα έχουν παρεξηγηθεί πολλά πράγματα. Μασάν ορέ τα παλικάρια? Δεν μασάνε Ματίνα μου και πολύ γουστάρω που την αδειάζουμε παρέα τη βαλίτσα γιατί τα μπαγάζια αδειάζουν ευκολότερα με πολλά χέρια. Super το ψαράκι και επιτέλους ένα πιάτο να φάς χωρίς ενοχές!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Πολύ εύστοχο αυτό που είπες περί ευφυίας ή παντελούς έλλειψης αυτής όσον αφορά το χιούμορ Σοφία μου :) Πάει η βαλίτσα πια, άδειασε και ελάφρυνε και πάω ανάλαφρη και χαλαρή! Και σ'αυτό βοήθησαν πολλά extra χέρια, και τα δικά σας από το blog και από την τρισδιάστατη πραγματικότητα! Ένα μεγάλο ευχαριστώ και πολλά φιλιά <3

      Έχω πολύ catch up να κάνω στα blog σας, ελπίζω να τα καταφέρω μέσα στο σ/κ να τα διαβάσω όλα! :)

      Delete
  3. Κυρία κυρία!!! έχω άγνωστη λέξη... Πράγμα βέβαια περιέργο για μένα ότα πρόκειται για φαί αλλά υποσχομαι να μη ξανασυμβεί.
    Τι είναι ο βάτος????????????
    Και 2ον που έχεις εξαφανιστεί εσύ??? Σε κατάπιε η κουζίνα!!! :))

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γλυκιά μου! Μια μαύρη τρύπα πήγε να με καταπιεί όχι η κουζίνα αλλά βγήκα σώα στην παράταση τελικά! ;) Σε έχω σκεφτεί πολλές φορές τις τελευταίες βδομάδες όλο θέλω να σου στείλω mail και όλο το mail βγαίνει μεγάλο και δεν τελειώνει! Χίλια συγγνώμη για την εξαφάνιση, έχω να κάνω τρελό catch up στο μy home my memories αλλά τώρα που έβαλα σειρά στα πράγματα, είναι προτεραιότητα! Πρώτα να σου στείλω mail και μετά να δω τί έχεις φτιάξει ο τελευταίο καιρό η χρυσοχέρα! <3

      Delete
    2. Τελικά να υποθέσω από το σχόλιο της Σοφίας πως ο βάτος είναι ψάρι?? Αυτά είναι....άμα γίνεται κανείς διάσημος ξεχνάει χαχαχαχαχαχαχα!!!!! :p

      Delete